Sohbet Jonathan Yorulmuş Bir Halde Sokakta... Hikayeyi Devam Ettir!

[Kaan_M]

Hadi bir oyun oynayalım! Ben bir hikaye başlatıyorum, siz devam ettiriyorsunuz, bakalım nasıl şekillenecek ve nereye kadar gideceğiz.
Kurallar:
Hikayeyi bitirmek veya bitirmeye çalışmak yok, hikayeyi devam edebilir olarak bırakmak önemli,
Hikayeyi saçma yerlere çekmek ve ya doğa üstü olaylar katmak yok,

Jonathan, yorulmuş bir Halde sokakta geziyordu. Açtı ve uykuluydu. Kendini ilk gördüğü restorana attı. Restoran garipti, yoksa restoran değil miydi, içeride alışılmadık bir loş ışık ve rahatsız edici bir uğultu vardı. Önce çok yorgun olduğu için yanlış anladığını sanan Jonathan, orada bir tabureye oturdu, menü istedi... O anda kendisine doğru gelen ve daha çok kendisini dövecekmiş gibi tipleri olan 3 kişi gördü. Jonathan onları görünce hızla kendini sokağa attı, adamlar bu hızını görünce şaşırdılar, Restorandan hızla buz gibi sokağa çıkan Jonathan, arkasına bakarak, yürüyerek uzaklaşmaya devam etti, ardından kapıdan o 3 sert bakışlı adamın çıktığını gördü, adamlar ona doğru yürümeye başladı...

Sıra sizde!

 

[mehmet_bayram]

Jonathan hızlandıkça adamlar da hızlandı. Artık bu bir koşuşturmacaya dönmüştü. Arada bir arkasını dönüp bakıyordu. Adamların kendilerine doğru gelişlerini gördükçe kalbi yerinden çıkacak gibi oluyordu.En önden koşan iri yarı adam çok tanıdık gelmişti ona. Sokaklarda koşarken tüm hayatını gözünün önünden geçirmeye çalıştı Jonathan. Kalbinin yerinden çıkacakmış gibi hızlı atışı düşünmesine engel oluyordu. Çıkmaz sokağa girdiğini farkettiğinde hayatının sona erdiğini düşündü. Yavaşça arkasına dönüp iri adamın hızlı hızlı nefes almasından dolayı bir aşağı bir yukarı giden silahın namlusuna baktı. Kimsenin konuşacak hali kalmamıştı. Uzun bi sessizlikten sonra ilk konuşan iri adam olmuştu:"O nerede?"

 

[Kazgangap]

Jonathan hızlandıkça adamlar da hızlandı. Artık bu bir koşuşturmacaya dönmüştü. Arada bir arkasını dönüp bakıyordu. Adamların kendilerine doğru gelişlerini gördükçe kalbi yerinden çıkacak gibi oluyordu.En önden koşan iri yarı adam çok tanıdık gelmişti ona. Sokaklarda koşarken tüm hayatını gözünün önünden geçirmeye çalıştı Jonathan. Kalbinin yerinden çıkacakmış gibi hızlı atışı düşünmesine engel oluyordu. Çıkmaz sokağa girdiğini farkettiğinde hayatının sona erdiğini düşündü. Yavaşça arkasına dönüp iri adamın hızlı hızlı nefes almasından dolayı bir aşağı bir yukarı giden silahın namlusuna baktı. Kimsenin konuşacak hali kalmamıştı. Uzun bi sessizlikten sonra ilk konuşan iri adam olmuştu:"O nerede?"

Jonathan bu sesi tanıyordu sanki:Mozambikli
uzun abinin adamları!
Hayatının sona erdiğini düşünmekte haklı olabilirdi.Ama durun Jonathan pratik zekası yardımıyla bir soru sordu.Sokağa çıkma yasağı yok mu ? Ne yapıyoruz burada?
Tam o zaman polis sirenleri duyuldu iki tarafta sokaktan çıkıp aksi yöne doğru kaçmaya çalıştı.Kahretsin polis Jonathan'ın peşine düşmüştü.Kovalamaca başladı...

 

[mcmxx]

Jonathan bu sesi tanıyordu sanki:Mozambikli
uzun abinin adamları!
Hayatının sona erdiğini düşünmekte haklı olabilirdi.Ama durun Jonathan pratik zekası yardımıyla bir soru sordu.Sokağa çıkma yasağı yok mu ? Ne yapıyoruz burada?
Tam o zaman polis sirenleri duyuldu iki tarafta sokaktan çıkıp aksi yöne dağıldı.Kahretsin polis Jonathan'ın peşine düşmüştü.Kovalamaca başladı...

Jonathan önde, polisler arkada ne kadar koştuğunu bilmiyordu sonunda yorgunluktan yere yığıldı. Neden olduğunu bilmediği bir şekilde rahatlamış ve huzur bulmuştu. Polislerin çağırdığı devriye arabasının arka koltuğuna tıkıştırılırken gülmeye başladı. Artık güvende olduğunu ve Mozambikli uzun abinin kendine ulaşamayacağını düşünüyordu. Birden karnı guruldadı, açlığı aklına geldi. Belki nezarette ona yiyecek bir şeyler verirlerdi. Rahatladığı, açlık ve yorgunluk iyice bastırdığı için ekip otosunun arka koltuğunda içi geçti.