- Adım
- Rüstem
- Cihazım
- Mi 6
- Yaş
- 44
- Konum
- osaka
- Katılım
- 31 Ağustos 2018
- Konular
- 26
- Mesajlar
- 286
- Tepkime puanı
- 335
- Puanları
- 78
Sohbet baabında adrenalindaşlarımla dertleşme açısından bu başlığı açma gereği duydum.
İlk defa twrp kurmuşsundur, 4 wipe yapıp romu kuracağın esnada o beyaz yazıların arasında iğrenç kırmızı rengiyle hata satırları pis pis sırıtır insana.
Beyin damarları tıkalı bir insansan yaşadığın adrenalin nedeniyle damar yollarının açılması dışında bir yararı olmayıp ömründen 10 yıl götürür.Anksiyeteni tetikler adrenalini tavan yaptırır.Sıkışsan tuvalete bile götürtmez kabız yapar adamı.
"Aha gitti, vallaha billaha gitti, ne edeceğim şimdi ben" diye elin titreyerek miui forum ve google'ın bilimum sekmeleri arasında 14-9.5 tansiyonla cevap ararsın.Bekleki biri görsünde cevap yazsın, yazılan yöntem denensin.
Cihaza bırak yeni rom'un kurulmasını eski haline gelmesine bile şükredecek olursun.
Nihayetinde fastboot'a geçip xiaomflash ile yahut twrp ile aynı roma geri dönüş yaparsın.Xiaomiflash ile şansın varsa install and lock'u seçmemişsindir.Aksi taktirde telefonu brick edersin, kafanın üst kısmında hafif bir uyuşma, bir yandan üstünden bir yük kalkmış gibi hissedersin, bir yandan da piyasada alınacak uygun bütçeli bir telefon ne var diye o yaşadığın şokun ilk 10 saniyesi içerisinde düşünürsün bir sürü düşüncenin yanı sıra.O düşüncelerden biride hard brick'ten kurtarabilir miyim? düşüncesidir.
Merak, macera aramak, "ulan nolcak ucunda ölüm yokya?" diye atarlanıp yeni bir şeyler denemek istemek, hep olumlu yönünden bakmak.
Kurulursa çok mutlu eder, yedek almadıysan, tüm programları kurup ayar yapmak koymaz bile insana.
Yok kurulmazsa o memnun olmadığın rom bile, nefret ettiğin bir yakınını kaybettiğinde çok kıymetli bir insanmış gibi gözükmesi misali gözünde tüter.
Neyse fazla melodram yapmanın alemi yok.İçimden yazmak geldi yazayım dedim.
İlk defa twrp kurmuşsundur, 4 wipe yapıp romu kuracağın esnada o beyaz yazıların arasında iğrenç kırmızı rengiyle hata satırları pis pis sırıtır insana.
Beyin damarları tıkalı bir insansan yaşadığın adrenalin nedeniyle damar yollarının açılması dışında bir yararı olmayıp ömründen 10 yıl götürür.Anksiyeteni tetikler adrenalini tavan yaptırır.Sıkışsan tuvalete bile götürtmez kabız yapar adamı.
"Aha gitti, vallaha billaha gitti, ne edeceğim şimdi ben" diye elin titreyerek miui forum ve google'ın bilimum sekmeleri arasında 14-9.5 tansiyonla cevap ararsın.Bekleki biri görsünde cevap yazsın, yazılan yöntem denensin.
Cihaza bırak yeni rom'un kurulmasını eski haline gelmesine bile şükredecek olursun.
Nihayetinde fastboot'a geçip xiaomflash ile yahut twrp ile aynı roma geri dönüş yaparsın.Xiaomiflash ile şansın varsa install and lock'u seçmemişsindir.Aksi taktirde telefonu brick edersin, kafanın üst kısmında hafif bir uyuşma, bir yandan üstünden bir yük kalkmış gibi hissedersin, bir yandan da piyasada alınacak uygun bütçeli bir telefon ne var diye o yaşadığın şokun ilk 10 saniyesi içerisinde düşünürsün bir sürü düşüncenin yanı sıra.O düşüncelerden biride hard brick'ten kurtarabilir miyim? düşüncesidir.
Merak, macera aramak, "ulan nolcak ucunda ölüm yokya?" diye atarlanıp yeni bir şeyler denemek istemek, hep olumlu yönünden bakmak.
Kurulursa çok mutlu eder, yedek almadıysan, tüm programları kurup ayar yapmak koymaz bile insana.
Yok kurulmazsa o memnun olmadığın rom bile, nefret ettiğin bir yakınını kaybettiğinde çok kıymetli bir insanmış gibi gözükmesi misali gözünde tüter.
Neyse fazla melodram yapmanın alemi yok.İçimden yazmak geldi yazayım dedim.
